zatrzymała się pod drzewem

bo niebo ściemniało

i zbierało się na deszcz

a liście wyglądały tak pięknie-

znów była jesień

pomyślała, że musi tutaj być

i chciała tutaj być

lecz nie z tymi wariatami

co siebie nazywają ludźmi

a policzek był jakby wilgotny

może to kropla deszczu

a może to łza 

toczyła po jej policzku ulewę 

Najnowszy jesienny twór mojej wyobraźni. Dobrze czasem napisać coś, nie o miłości.